“ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ මොනතරම් නම් බොහෝ ජනයාට හිත පිණිස, බොහෝ ජනයාට සුව පිණිස, ලෝකානුකම්පාව පිණිස, දෙව් මිනිසුන්ගේ යහපත, හිතසුව පිණිස පිළිපන් සේක් ද යත්; මෙසේ බොහෝ ජනයාට හිත පිණිස, බොහෝ ජනයාට සුව පිණිස, ලෝකානුකම්පා පිණිස, දෙව් මිනිසුන්ගේ යහපත හිතසුව පිණිස, පිළිපන් මේ ගුණාංගයෙන් යුක්ත වූ ශාස්තෘවරයෙක් අතීතයේ ත් නොදකිමු. මෙකල්හිත් ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ හැර අන්‍යයෙකු නොදකිමු.

ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ශ්‍රාවකයන් හට නිවන කරා යන ප්‍රතිපදාව මැනැවින් පණවන ලද්දේ ය. නිවන ප්‍රතිපදාවට ත්, ප්‍රතිපදාව නිවනට ත් මැනැවින් සැසඳෙයි. යම් සේ ගංගා නදියෙහි ජලය යමුනා නදියෙහි ජලය හා ගැලපී යයි ද, සම වෙයි ද, එසෙයින් ම ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ විසින් ශ්‍රාවකයන් හට නිවන කරා යන ප්‍රතිපදාව මැනැවින් පණවන ලද්දේ ය. නිවන ප්‍රතිපදාවට ත්, ප්‍රතිපදාව නිවනට ත් මැනැවින් සැසඳෙයි. මෙසේ නිවන කරා යන්නා වූ ප්‍රතිපදාව පණවන මේ ගුණාංගයෙන් ද යුක්ත වූ ශාස්තෘවරයෙක් අතීතයේ ත් නොදකිමු. මෙකල්හිත් ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ හැර අන්‍යයෙකු නොදකිමු.

ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේට අතිශයින් ම ලාභ උපන්නේ ය. අතිශයින් ම කීර්තිය උපන්නේ ය. ක්ෂත්‍රියයන්ගේ සිට යම්තාක් සියළු දෙවි මිනිස්සු භාග්‍යවතුන් වහන්සේට ප්‍රිය කරන සුළු ව වෙසෙති. ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ වනාහී ප්‍රහාණය කරන ලද මත්වීමෙන් යුතුව දන් වළඳන සේක. මෙසේ ප්‍රහාණය කරන ලද මත් වීමෙන් යුතුව දන් වළඳන මේ ගුණාංගයෙන් ද යුක්ත වූ ශාස්තෘවරයෙක් අතීතයේ ත් නොදකිමු. මෙකල්හිත් ඒ භාග්‍යවතුන් වහන්සේ හැර අන්‍යයෙකු නොදකිමු.”

(උපුටා ගැනීම: මහා ගෝවින්ද සූත්‍රය – දීඝ නිකාය)