මහා නුවණැති අපගේ මිහිඳු මහරහතන් වහන්සේ වස් වසා අවසන්ව වස් පවාරණය කොට ඉල් පුන් පොහෝ දවසෙහි මහරජුට මෙය වදාළහ.

“මහරජුනි, අපගේ ශාස්තෘ වූ සම්මා සම්බුදු රජාණන් වහන්සේව බැහැදැක වන්දනා කොට දැන් බොහෝ කලක් ගතවුනේය. මෙහිදී උන්වහන්සේව පුදන්ට නැති නිසා අපි අනාථවාසයකින් වාසය කරමු. එනිසා දඹදිව යනු කැමැත්තෙමු.”

“ස්වාමීනී, සම්මා සම්බුදුරජාණන් වහන්සේ පිරිනිවන් පා වදාළ බව මා හට කලින් වදාළා නොවේද?”

“එසේය මහරජුනි, (ධාතූසු දිට්ඨේසු, දිට්ඨෝ හෝති ජිනෝ) භාග්‍යවතුන් වහන්සේගේ ධාතූන් වහන්සේලා දුටු කල්හි ජීවමාන භාග්‍යවතුන් වහන්සේ දුටුවා හා සමාන ය.”

(උපුටා ගැනීම: මහාවංශය – 17 පරිච්ඡේදය)