“පඤ්චිමානි භික්ඛවේ, මාතුගාමස්ස බලානි. කතමානි පඤ්ච: රූපබලං, භෝගබලං, ඤාතිබලං, පුත්තබලං, සීලබලං. න භික්ඛවේ, මාතුගාමෝ රූපබලහේතු වා භෝගබලහේතු වා ඤාතිබලහේතු වා පුත්තබලහේතු වා කායස්ස භේදා පරම්මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජති. සීලබලහේතු ඛෝ භික්ඛවේ මාතුගාමෝ කායස්ස භේදා පරම්මරණා සුගතිං සග්ගං ලෝකං උපපජ්ජති. ඉමානි ඛෝ භික්ඛවේ පඤ්ච මාතුගාමස්ස බලානීති.

පින්වත් මහණෙනි, මේවා තමයි ස්ත්‍රියට ඇති බල පහ. කවර පහක් ද යත්? රූප බලය. භෝග සම්පත් බලය. නෑදෑ බලය. පුත්‍ර බලය. සීල බලය.

පින්වත් මහණෙනි, ස්ත්‍රිය රූප බලය නිසාවත්, භෝග බලය නිසාවත්, ඤාති බලය නිසාවත්, පුත්‍ර බලය නිසාවත් කය බිඳී මරණින් මතු සුගතිය නම් වූ, ස්වර්ග ලෝකයෙහි උපදින්නේ නෑ.

පින්වත් මහණෙනි, ස්ත්‍රිය සීල බලය නිසා ම යි කය බිඳී මරණින් මතු සුගතිය නම් වූ, ස්වර්ග ලෝකයෙහි උපදින්නේ. පින්වත් මහණෙනි, ස්ත්‍රියට ඇති බල පහ මේවාය.”

(හේතු සූත්‍රය – සං.නි. 4)